Génesis 1

Génesis 1 gibrúkanðja þe Algimein Frí Spelling. Agting: "þ" mág substituérð væra för "d".

Teks

In at biginn skáp God þen hiemel end þe ærd.
Þe ærd vår nag leidig end vós, end þýsternis vår up þen áfgrund; end þe Geis Gods swóf uppe vátere.
End God sag: Þå síð lég! end þå vórt lég.
End God sóg at lég, þet at gód vår; end God mákde skeidjing tvösken at lég end tvösken þe þýsternis.
End God nóm at lég dág, end þe þýsternis nóm þer nag. Þú vår at åvend givæsan, end at vår mörgna givæsa, þan iersten dág.
End God sag: Þå síð eit útspansel in þe miðja þer vátere; end þet máker skeidjing tvösken vátere end vátere!
End God mákde þet útspansel, end mákde skeidjing tvösken þe vátere, þí undjer at útspansel zén, end tvösken þe vátere, þí båvin at útspansel sén. End at vår alsue.
End God nóm at útspansel hiemel. Þú vår at åvend givæsan, end at vår mörgna givæsa, þen tvieðjen dág.
End God sag: Þet þe vátere ven undjer þen hiemel in ein pláts fergæðjerð væran, end þet at dryeg gisén værð! End at vår alsue.
End God nóm at dryege ærd, end þe fergæðjering þer vátere nóm þer sie; end God sóg, þet at gód vår.
End God zag: Þet þe ærd grásskëtkes útsketar, gikrýdje såd seianðja, frögbar giböjmðja, bæranðja frög án síner ærd, velgs såd þårin up þen ærd síð! End at vår alsue.
End þe ærd brag grásskëtkes fört, gikrýdje såd seianðja án síner ærd, end frögbæranð giböjmðja, velgs såd þårin vår, án síner ærd. End God sóg, þet at gód vår.
Þú vår at åvend givæsan, end at vår mörgna givæsan, þen þärðjan dág.
End God sag: Þet þer légter sén in at útspansel þes hiemels, umb skeidjing te máke tvösken þen dág end þe nag; end þet síð tut teikener end tut gisatja tídje sén, end tut dág end jår!
End þet síð tut légter in at útspansel þes hiemels sén, umb lég te gævan up þe ærd! End at vår alsue.
God mákde þen þí tvei gruete légter; þet gruete lég tut hierskappí þes dágs, end þet klein lég tut hierskappí þes nags; aug þe stärne.
End God stelde þí in at útspansel þes hiemels, umb lég te gævan up þe ærd.
End umb te hierskan up þen dág, end in þe nag, end umb skeidjing te máke tvösken at lég end þe þýsternis. End God sóg, þet at gód vår.
Þú vår at åvend givæsan, an at vår mörgna givæsan, þe férðjen dág.
End God sag: Þet þe vátere övirflódjiglik e giviemel án lævanð séle förtbrink; end at gifögelðja övir þe ærd flégar, in at útspansel þes hiemels!
End God skáp þe gruete vále, end al lævanð vriemelanð sél, welgs þe vátere övirflódjiglik förtbragta, án síner ærd; end al giflögelð gifögelðja án síner ærd. End God sóg, þet at gód vår.
End God sægnende þí, sägjanðja: Síð frögbar, end fermeinigfulðjig, end ferfulð þe vátere in þí sie; end at gifögelðja vermeinigfulðjigde up þe ærd!
Þú vår at åvend givæsan, end at vår mörgna givæsan, þe fífðjen dág.
End God sag: Þe ærd bringar lævanð séle fört, án síner ærd, fie, end krúpanð, end vild gidérðje þer ærd, án síner ærd! End at vår alsue.
End God mákde at vild gidérðja þer ærd án síner ærd, end at fie án síner ærd, end al at krúpanð gidérðja þes ærdbådems án síner ærd. End God sóg, þet at gód vår.
End God sag: Låt us lýd máka, nå Us beild, nå Usse gilíkanis; end þet sí hierskappí höbban övir þe fiske þer sie, end övir at gifögelðja þes hiemels, end övir at fie, end övir þe ganse ærd, end övir al at krúpanð gidérðja, þet up þe ærd kryp.
End God skáp þe minsk án Síner beild; án at beild ven God skáp Þer þem; vér end frú skáp Þer þí.
End God sægnende þí, end God sag hër: Síð frögbar, end fermeinigfulðjig ög, end ferfulð þe ærd, end undjervärp þem, end höb hierskappí övir þe fiske þer síe, end övir at gifögelðja þes hiemels, end övir al at gedérðja, þet up þe ærd kryp!
End God sag: Sýg, Ig höbb ög al at såd seianð gikrýdje gigævan, þet up þe ganse ærd is, end al giböjmðja, in welg såd seianð baumfrög is; at síð ög tut spís!
Mer án al at gedérðja þer ærd, end án al at gifögelðja þes hiemels, end án al at krúpanð gedérðja up þen ærd, vorin eina lævanðja sél is, höbb Ig al at gryen gikrýdje tut spís gegævan. End at vår alsue.
End God sóg al þet Þer gimák hadd, end syð, þet at sier gód vår. Þú vår at åvend givæsan, end at vår mörgna givæsan, þe sösðjan dág.