Ôs Marie

Van Wikibrónne
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Refrein:
Pak mich in den erm Marie, den gaon weej op de joets.
Pak mich in den erm Marie, want der wuurt dreej daag neet gepoets.
Hoj dich now ens lekker vas, sjtank neet zoe op de loer.
Pak mich in den erm Marie, den gaon weej dreej daag op den toer.
Pak mich in den erm Marie, den gaon weej dreej daag op den toer.

Ut ganse jaor zit ôs Marieke thoes, en poets den auch ut ganse hoes.
De rame en de vloer, det wuurt gedaon, en zelfs den aafwas blief neet sjtaon.
Maar kumpt ut veurjaor der weer aan, goejt ut alles van de baan.
Den goejt ut zellufs zien sjullekske aaf, en rupt ut hiel hel allaaf.

Auch dit jaor is ut weer van de partie, en minse, kiek wat is ut blie.
Ut haet ut ganse jaor weer hel gewerk, en ging zellufs s'ondigs nao de kerk.
En s'middigs ging ut nao de bôs, kwaam ut effe weer tot rôs.
Den dronk ut koffie met taai taai, of oot ut zich botterflaai.

Aswoensdig is ut weer veur um gedaon, en mot ut nao de kerk toe gaon.
Ut kruutske haolt ut zich den beej pesjtoer, en geit ut hiel vruug op ein oer.
Ut laeve kumpt den weer op geng, met dae zjwabber en zien heng.
En waas ut den noch neet gans klaor, den wacht ut wies volgend jaor.