De toet

De toet
Sjriever	Jack Pouls
Plaats	America
Saort	Leedteks
Oetveurendje	Rowwen Hèze

Trögk nao America.

Teks

Hiel lang gelijje stong 's in de krant: te koep, 'n moeie toet.
Nou is moei misschien wat overdreve, mar geluid, dat kwam d'r oet.
Heej waas wat alt en kromgeboage, en ik geluuf neet dat 'ie blonk,
en dat 'ie, onder os gezagd, neet altied zuuver klonk.

Mar als ge 'm huurde toete in de stroat, da ging alles in de moat.
Joa, dan kwaam die toet boave alles oet.
En met d'n hemel als plafon kos 'ie blinke in de zon.
En als heej d'n daag in zich gespeageld zaag,
bloos 'ie 's oaves tot besloet nog efkes lekker oet.

Als d'n optocht dor 't durp ging waas 'ie in zien element.
Dan sjouwde 'ie, kroeg in, kroeg oet, van d'n iene zaal nar de andere tent.
Nar elk café ging heej veurop, 't lifst de ganse daag,
totdat 'ie 's oaves, oetgetoet, wir in zien koffer laag.

Die toet is now alt en versleete, hengt te ruste an de moor.
Iedereen waas 'm vergaete, totdat America ierste woord.
Toen het 'ie, toen 't fiest gedoan waas, met mojte en gedeuld,
's nachts, toen iederien nar bed waas, nog iene kier gespeuld.