Die van Giebel

Van Wikibrónne
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Beej ôs in de buurt, och dao woënt d'r mich toch ein
Det mins valt gaar neet oet d'n toën
Maar as die wat zaet, jao det zeg ich zoëmetein
Dan spant zeej wel de kroën:

Refrein:
Met "die van Giebel"kinse lache
Die is van gekkigheid neet wiës
As die ut "in" haet, och wat dache
Lach idderein zich haos de miës
Zeej hoof d'r gaar niks veur te laote
En is d'r auch neet nao op zeuk
Zeej hoof allein maar wat te praote
En idderein lig in einen deuk

Lets waas d'r ein fiës, maar det leep van genne kant
De luuj die hadde gen plezeer
Toen kwaam "die van Giebel " en leep ut oët de hand
Ut kwaam d'r weer op neer:

En ens in de waek gaon weej nao ôs stamkafee
Dao gaon weej altiëd hiël gaer haer
Maar auch "die van Giebel ", die ister altiëd beej
Die huurt beej ut meubilair: