Korsgedich in 't Wirkes
Mier Limburgs veur te laeze: det vraoge bezeukers van dees site.
Kump. Sjoen Limburgs. In 't AGL: dan kan euver ei paar maondj jekerein dae det wilt alles maekelik laeze.
Neet alles begriepe mesjiens, den 't AGL wurt veural opgezat veur de verbaetering, óntwikkeling van oos Taal. Veer höbbe nieks mit 't "vertale" van Nederlandjse zinkes van sjtrip-sjtrapatsers in zeve of 23 dialekte. Nae: het geit ós óm de power van 't Limburgs, geine haole ermooj. En dae power haet nieks mit sjpraokversjille te sjafte klein wie eine loezepummel.
Geer krieg ei saortemint korsgedich, euver de Drei Keuninge en de lang persessie (vreuger, wie noer menier d'n dokter eine wage voor) nao de nachmès. Wie vanaovendj.
Dit gedich heurt in 't Wirkes, den het hanjelt zich neet óm ei verhaol, geveules, en vergaet de meining det me waat zich tössje kneen en kin ophilt het sjoenste in 't plat ute kan - kwatsj. Nae: waat hie sjteit is opgeboewd oet wäord - wäord die get mit dees daag te make höbbe. Sjrikkelik lestig is het neet. Gejekkerd kaod: zoe kaod det me eine jekker neudig haet. Dae zeute mars: häore dieke boek mit dao-in 't Kiendje. Ao ja: paerslate: hiel erg late - dink aan paerspien. Ein krekke vertaling wie 'paardenlaten (...) door het natte' onnag, is maar - allei.
Dit gedich sjteit in de bunjel Platlandj, oetgegaeve door TIC in Mesjreech (1998, drök drei miert 2000). Het sjiljt zich get van wie dao sjteit. De ierste regel is angesj gezag, mer de belangriekste verangering is det Caspar noe de Maas neet mie zuut plaats Neel (det riemde op keel). In Platlandj sjtaon ruim dartig gedichter - landjsjapper in wäord. Wiewaal drie gedichter in Toscane sjpele, drie op Malta, twie in Pruses, wiejer in Belsj, bie Catsop en Wiert, in Egchel en in 't Ransdalerveldj, sjreef De Limburger aevezoegood det het ammaol góng "over zijn geliefde Maasniel", en det is Neel - wo Wim Kuipers gebaore is. Moraal: wen me in 't plat sjrief, kónne luuj zich mer neet indinke det det neet euver heim geit, en 't kepelke beziejes de baek.