Leefste

Van: Huub Brouns

---

Ich haoj van dich is danig dök gesjraeve.
Ich höb dich leef is tig-kieër al gezagdj.
Doe bès van mich klinktj höbberig verdachtj.
En sjoeënste sjat is lieëlik äöverdraeve.

Mien hemelskindj is ónzalig verhaeve.
Ouch zèk ich noeët: nao dich höb ich gesjmachtj.
Doe sjattepoemel vèltj vast óndoordachtj.
Soms wäörtj de koosnaam sjnoebel gauw gegaeve.

Te göl, te dök. Zoeë zeen clichés óntsjtange.
De leefste wäördjes wäöre flot óntkrachtj.
Toch vèltj väör echte leefdje väöl te zègke:

Want doe bes alles. Mien totaal verlange.
Mer ich höb doorein väöl te lang gewachtj,
óm det aan dich -sjtilzjwiegendj- oet te lègke.

_________________________________________________

                               Huub Brouns, Naer