Mien moijste plekske

D'r is gen moijer durp as Offere an de Maas, wor ik zo van mien jeugd genoot.
Wor ik as kiend duk spulde en wier grootgebrocht, vertroeteld wier op moeders schoot.
Mar kienderjaore gaon te snel vurbej.
Ge staot d'r latter pas bej stil.
Duk de högsten tied um nog es terug te gaon.
Nor wor ow hartje zo ger wil.

Ziede dan ver weg van huus,
kumt alles heel gauw boave.
Heimwee is ut woord en dor motte an geleuve.
Nooit haj ik gedocht dat dit gebeure zou.
Dat oons durpke toch nog zoveul zet vur ow.
Ja, ik deenk d'r steeds wer an.
Dor wor mien wiegske hed gestaon

Mit vrollie uut de buurt touwtje gon springe.
Achter de jonges an ging oons nooit vervèle.
Ens per joar drie dolle dage carnaval.
De mojst verklejde ziede now hier op 't bal.
Mit de Peijas en de Raod.
Lope wej dan ien de maot.